Morgen (6 augustus 2025) is het 80 jaar geleden dat Hiroshima van de aarde werd geveegd. Een overdenking waard.
Verplaats je in het hoofd van een willekeurige inwoner van Hiroshima op 5 augustus 1945; laten we zeggen een bakker, die ’s ochtends al voor het krieken van de dag aan het werk is om de winkel te voorzien van alle voeding die hij op die dag gaat verkopen. Deze bakkerij, of pan-ya, verkoopt alles van knapperige baguettes tot luchtig melkbrood, zoete broodjes en gebak met curry vulling. En de bakker geniet met volle teugen van zijn werk. Even later staan zijn kinderen klaar om naar school te gaan, de eerste dag van de week is aangebroken. De lucht is kraakhelder, de zon schijnt al volop. Ze brandt op de huid, want in augustus is het nog steeds erg heet in Hiroshima.
In de verte op de stoep speelt al een groepje kinderen, en nog even verder in het volgend blok, stopt een tram. Een twintigtal mensen stapt om even na 8 uur ’s ochtends in om naar hun werk te gaan. In Japan woedt de oorlog niet, iedereen is bezig, aan het werk.
En dan, om even na 8-en, bevriest alles in de stad. Er is geen tram meer, geen bakker, geen groepje spelende kinderen, alleen maar een in de hoog in de lucht ontploft vliegerbericht, dat zegt, dat ‘het uur u’ is aangebroken.
Weg stad, weg zoete broodjes, weg toekomst, alles weg.
Schaduwen van mensen in de stenen vereeuwigd. De onzichtbare kankermaker zou nog decennia lang rondzwerven en talloze generaties verminken. En dat allemaal door de onzichtbare allesvernietigende kracht die afstraalt van beton, aarde en water.
Nu, 80 jaar later, dreigen mafkezen met het gooien van bommen die 1000 keer krachtiger zijn dan de bom van 80 jaar geleden. Waar 200000 mensen stierven in Hiroshima, dreigen mafkezen met de vernietiging van een heel continent. En dat alles om hun elitaire machtsspelletje niet op een kartonnen bord maar in ‘real live’ te spelen. Wat een spektakel!!
Daarom nu ook een oproep aan de mafkezen!
Grow up mafkees. Laat miljardairs ajb in een boksring maar elkaar tot moes slaan en dat entertainment noemen, maar beste mafkezen, laat ons, wereldburgers, met rust. De wereld is geen boksring en geen speelbord. Als je last hebt van het rupsje-nooit-genoeg syndroom, ga dan in therapie of doe wat Bill Gates doet (namelijk alle vermogen teruggeven aan de mensen, van wie je gestolen hebt).
Grow up mafkees! Sla elkaar in een boksring tot moes en noem dat entertainment, maar laat ons, wereldburgers met rust!
Deze anekdote is geen mooie anekdote. Het is een verhaal dat is gemaakt door iemand met heel veel macht. En getriggerd door heel veel tegenmacht. Er MOEST gevochten worden.
Einstein zei ooit, als antwoord op de vraag hoe hij denkt dat de derde wereldoorlog er uit ziet: “Hoe de derde wereldoorlog er uit ziet weet ik niet, maar de vierde wereldoorlog is met knuppels en speren”.
Vecht, maar vecht met woorden en verplaats u in de ander.
De theoloog vecht met woorden, hoewel het woord ‘vechten’ wellicht niet opportuun is, maar soms moet je vechten voor jezelf, je omgeving en je dierbaren. Maar als je vecht, gebruik dan niet je vuisten of andere fysieke hulpmiddelen, maar gebruik je stem. Die stem verstomt alleen als geweld alles heeft overschreeuwd. Een paar woorden laat de Theoloog hier voor u achter:
Vecht, maar vecht met woorden en verplaats u in de ander. Om met Confucius te spreken: “Onze grootste glorie ligt niet in het nooit vallen, maar in het iedere keer dat we vallen, weer opstaan”.